Tüketicinin korunması mal ve hizmetler için söz konusu olacaktır. Söz konusu Kanun’da mal, ticaret konusu taşınır eşya olarak; hizmet ise, bir ücret veya menfaat karşılığında yapılan bedeni ve/veya fikri faaliyet olarak tanımlamaktadır. Bu tanımdan hareketle gayrimenkullerin bu kapsamda olmadığı söylenebilir. Ancak elektronik ticaret söz konusu olduğunda, mal tanımında fiziki mal/sayısal mal ayrımı yapmanın zorunlu olduğu düşünülmektedir.

Elektronik ticarette tüketicinin korunmasından söz ederken iki konu göz önünde bulundurulmalıdır.

• Birinci olarak; elektronik ticaret iki farklı işlem kategorisini içerir. Bunlardan ilki, fiziki malların seçimini, siparişini ve hatta ödemesini Internet aracılığı ile yapmayı içerir. Bu tür ticarette, esas itibariyle Internet bir posta yoluyla sipariş vasıtası olarak kullanılmakta, ürün teslimi ise postayla paket teslimi gibi geleneksel yollardan yapılmaktadır. Dolayısıyla, bu işleme ilişkin tüketici sorunları posta veya doğrudan satış yoluyla yapılan alış-verişlerde karşılaşılan sorunların çözümüne benzer yollarla çözülebilir.
• İkinci kategorideki işlemler ise “gayrifiziki mallar” denen malların, örneğin; veri, yazılım, müzik ve film benzeri malların ticaretini içerir. Bu malların seçimi, siparişi, bedelinin ödenmesi ve ürün teslimi tamamen sanal ortamda yapılmakta ve geleneksel yol ve yöntemler kullanılmamaktadır. Bu tür ticari işlemler, yeni ve farklı sorunlar içermektedir.